معرفی استاندارد آموزشی SIYB سازمان حهانی کار (ILO)

لطفاً، جهت مطالعه مطالب مرتبط لینک مورد نظر را انتخب نمایید:

 

 

• تاریخچه SIYB
• برنامه آموزشی SIYB
• الگوی آموزشی GYB
• الگوی آموزشی SYB
• الگوی آموزشی IYB
• الگوی آموزشی EYB

مروری بر مفاهیم پایه مدیریت استراتژیک

لطفاً، جهت مطالعه بیشتر لینک مورد نظر را انتخاب کنید:
 

 

• مدیریت استراتژیک
• تحلیل محیط
• مأموریت
• مأموریت و چشم انداز
• سطوح استراتژی
• هرم استراتژی-بخش اول
• تفکر استراتژیک
• تفکر استراتژیک-بخش اول
• اجرای استراتژی
• سطوح استراتژی-بخش اول
• الگوی اصلی مدیریت استراتژیک
• شروع استراتژی: رویدادهای بیدارکننده
• آموزش و مدیریت استراتژیک
• ویژگی ها و سبک های تصمیم گیری استراتژیک
• تفکر استراتژیک-مقدمه
• تعریف مدیریت استراتژیک

مقایسه نظریه و پارادایم

کان پارادایم را یک موفقیت فوق العاده علمی می داند که دارای دو ویژگی اساسی است: (1) به اندازه کافی نو و ابتکاری و (2) به اندازه کافی منعطف. این ویژگی ها باعث می شوند که فراتر از روش های معمول رقابت علمی، گروهی پایدار از طرفداران را برای تلاش های علمی جلب نماید و همکاری بسیاری از دانشمندان را که پارادایم قبلی را طرد و پارادایم جدید را انتخاب کرده اند فراهم کند. از سوی دیگر، رابطه پارادایم و نظریه هنوز تا حدودی مسأله دار است. با توجه به تعاریف و مطالب کان، پارادایم گاهی کلی تر از نظریه و در مواردی دیگر جزئی تر از آن است. پارادایم در مفهوم متافیزیکی آن یعنی متاپارادایم کلی تر و وسیع تر از نظریه است و نظریه یکی از الزامات ایجاد پارادایم است. وی معتقد است که نظریه محدودتر از آن است که به تنهایی بتواند دانشمندان را حول یک مطلب با هم جمع کند، زیرا اهل قلم و جامعه علمی برای استقرار یک هویت مشترک نیاز به مبنای شناختی مشترک، باور مشترک یا ماتریس نظام رشته ای دارند که نظریه به ایجاد هیچ کدام از آنها قادر نیست (میرزائی اهرنجانی، 1393).

منبع:

میرزائی اهرنجانی، حسن (1393)، مبانی فلسفی تئوری سازمان، تهران: سمت.

فرایند رسیدن به پارادایم در علم مدیریت-بخش آخر

توماس کان در کتاب معروفش با نام ساختار انقلاب های علمی نظریه، از مفهوم پارادایم استفاده و نظریه جدیدی را مطرح می کند که در آن به جای این که پیشرفت های علمی را حاصل انباشت صرف تلاش های علمی بداند بر انقلابات علمی تأکید می کند که در مقاطعی روی می دهند و نقاط عطفی را در پیشرفت های علمی به وجود می آورند. به عبارتی، دانشمندان و محققانی که فعالیت ها و تلاش های علمی را عهده دار هستند، خود تابع چارچوب وسیع تری از یک بینش خاص قرار می  گیرند و در تحولات و حوادث تاریخی-اجتماعی هر دوره و مقطعی، یکی از بینش ها بر سایر بینش ها غلبه و حاکمیت پیدا می کند.

با توجه به مصرف کنندگی علم مدیریت از نظریه های علومی دیگر مانند جامعه شناسی، روانشناسی و اقتصاد، سرچشمه های پارادایم  های مدیریت را باید در این علوم جستجو کرد. سیر تحولات کلی پارادایم هایی که خاستگاه نظریه پردازی متفکران مدیریت می باشند را می توان به چهار محور کلان که حالت طیف گونه دارند دسته بندی نمود. این طبقه بندی شامل: (1) پارادیم کلاسیک؛ (2) پارادایم نئوکلاسیک سیستماتیک؛ (3) پارادایم اقتصائی و (4) پارادایم پست مدرن می باشد. این حوزه ها هیچ یک استقلال مطلق ندارند و به تعبیر کان از بحران ایجاد شده در پارادیم های قبلی بر می آیند. تعیین زمان شکل گیری این پارادایم ها مشکل است، زیرا هر پارادایم جدید در واقع از لایه هایی که پارادیم قبلی دچار بحران شده، بر می خیزد و تا مدت ها یک همپوشانی در افق های پارادیم مشاهده می گردد. این همپوشانی گاهی به گونه ای است که شکل گیری یک پارادایم جدید از طرف برخی صاحبنظران مورد شک و تردید قرار می گیرد و ادعا می شود آنچه که پارادایم جدید خوانده می شود، در واقع تداوم پارادیم قبلی است که در مرحله نقادی خود وارد شده است (خاکی، 1393). 

بحث و نتیجه گیری

 بطور خلاصه باید گفت پیگیری علم جاری و متعارف (پارادایم قبلی) تا زمانی که به شکلی رضایتمند قادر به تبیین پدیده های موجود است توسط اندیشمندان آن حوزه مورد استفاده قرار می گیرد، اما اگر در ضمن انجام کار با مشکلاتی مواجه شوند و با ابطال های آشکاری رو به رو شوند و از عهده رفع آن مشکلات برنیایند حالت بحران در علم ظهور می کند و پارادایم های موجود به چالش کشده خواهند شد. بروز این گونه بحران ها و بی قاعدگی ها، نیروی محرکه لازم برای ایجاد چارچوب های مفهومی ایده آل دیگری که جانشین چارچوب (پارادایم) قبلی می شود را فراهم نموده و در نهایت منجر به خلق پارادایم جدید می شود. در پایان باید توجه داشت که این نتایج نه از راه تعمق و تأمل بلکه به وسیله نوعی رویداد ناگهانی و طراحی نشده مانند تغییر ناگهانی در ذهنیات و حالات روحی حاصل می گردد.

منابع فارسی:

خاکی، غلامرضا (1393)، روش تحقیق در مدیریت (با رویکرد پیمایشی)،تهران: فوژان.

فرایند رسیدن به پارادایم در علم مدیریت-بخش دوم

تعریف پارادایم

از نگاه مینک (1992)، پارادایم ارائه کننده یک دیدگاه جهانی است (کولین، 1996). همچنین، پارادایم ها به ساختارهای موجود در یک فرایند اشاره دارند (کولین به نقل از رید، 1996). در یک سطح اولیه، پارادایم مجموعه ای از فرضیات، نظریه ها و مدل ها را که به صورت مشترک در یک حوزه فعالیت مشخص پذیرفته شده اند، توضیح می دهد (کولین، 1996). پارادایم ها در حکم چارچوب مفهومی و مجموعه ای از خطوط راهنما برای مطالعات تجربی مورد بررسی می باشند. یک پارادیم رد شدنی نیست بلکه ممکن است، پارادایم دیگری که طرح جدیدی از محدوده مورد مطالعه ارائه می دهد آن را دچار بحران کرده و در نهایت پارادایم قدیمی جذب و واژگون می شود. دانشمندان برای فراگرفتن پارادایم، به فراگیری مجموعه ای از نظریه ها، روش ها و معیارها در ترکیبی پیچیده نیاز دارند. بنابراین زمانیکه پارادایم تغییر می کند، معمولاً هم در معیار تشخیص مشکلات و هم در راه حل های پیشنهادی تغییر رخ می دهد (خاکی به نقل از اسکات، 1393). 

منابع:

خاکی، غلامرضا (1393)، روش تحقیق در مدیریت (با رویکرد پیمایشی)،تهران: فوژان.

Collins, D. (1996), New Paradigms for Change? Theories of Organization and the Organization of Theories, Journal of Organization change, Vol. 9.