سوگندنامه مدیریت

اولین سوگندنامه تاریخ متنی است که به بقراط پزشک بونانی منتسب می باشد. او در این سوگندنامه با شاهد گرفتن خدا از دانش آموختگان پزشکی می خواهد تا به متن آن وفادار باشند. در عصر حاضر، این سوگندنامه در دانشگاه های مختلف پزشکی با توجه به فرهنگ و قوانین حاکم بر آن جامعه به روز نمایی شده است. علاوه بر پزشکان سایر اصناف مانند جامعه مهندسی و وکلا نیز به فراخور وظایف صنفی سوگندنامه های ویژه ای تهیه نموده اند، اما در این میان سوگندنامه مدیران علی رغم مسئولیت بالای آنان در هدایت سازمان ها کم تر مورد توجه قرار گرفته است. متنی که در ادامه آمده است با توجه به تجربه کاری نویسنده و با تمرکز بر مدیران شرکت های تجاری بخش خصوصی آماده شده است.

 

 

«سوگندنامه مدیریت سازمان»

 

 

 

اکنون که با توجه به حمایت و رأی اکثریت اعضاء محترم هیأت مدیره به مقام مدیرعاملی انتخاب شده ام، در پیشگاه قرآن کریم به خداوند قادر متعال که هدایت کننده یکتا و دانای آشکار و نهان است سوگند یاد می کنم که:

 

 

1.همواره منافع سازمانی و جمعی را بر منافع شخصی خود ارجح بدانم.

 

 

2.تمام تلاش خود را برای دست یافتن به اهداف سازمان به کاربرم.

 

 

3.در حفظ کلیه اسرار سازمان کوشا باشم و از نشر آن تحت هر عنوان پرهیز نمایم.

 

 

4.همواره حقوق کلیه ذینفعان سازمان اعم از سهامداران، کارکنان، مشتریان، دولت و جامعه را پاس بدارم.

 

 

5.در حفظ و صیانت از فرهنگ سازمان نهایت تلاش خود را مبذول دارم.

 

 

6.برای توسعه خلاقیت و نوآوری در کلیه واحدهای سازمان از هیچ گونه اقدامی کوتاهی ننمایم.

 

 

7.همواره در کلیه امور اصول صداقت و شفافیت را رعایت نمایم.

 

 

8.در خلق و ارایه کلیه گزارشات مالی و غیرمالی، استاندارها و دستورالعمل های سازمانی را رعایت نمایم.

 

 

9.در صورت بروز هرگونه بحران در درون سازمان در اسرع وقت همه اعضاء هیأت مدیره را آگاه سازم.

 

 

10. در هنگام  بروز هرگونه بحران و حادثه خارجی با تمام بضاعت نسبت به رعایت دستوالعمل های مسئولیت اجتماعی سازمان در قبال جامعه اقدام نمایم.

 

 

 

 

مهارت های عمومی مدیران

بسیاری از صاحبنظران بر این باورند که مدیریت آمیخته ای از علم و هنر است. اگر چنین گفته ای را بپذیریم باید مدیرانی تربیت کنیم که امکان بهره گیری از کلیه توانایی های ذهنی خود را چه در ابعاد منطقی و استدلالی و چه در ابعاد خلاقانه و نوآورانه داشته باشند. از سوی دیگر این توانایی های ذهنی باید در رفتار مدیران متجلی گردد تا نتایج درخوری برای سازمان دربر داشته باشد، به بیان دیگر باعث دستیابی به اهداف سازمان شود. لذا مدیران باید پاره ای از مهارت های عمومی را در خود توسعه دهند که به تقویت رفتار حرفه ای آنان کمک می نماید. اما مهارت به چه معنی است؟ مهارت به معنی به کارگیری دانش در انجام کاری است (شیرازی، 1389). حال با روشن شدن تعریف مهارت به مهم ترین مهارت های عمومی مدیران به ویژه مدیران ایرانی خواهیم پرداخت.

 

 

تحقیقات (شیرازی، 1389 به نقل از کتز، 1974) نشان می دهد که مدیران دارای سه مهارت کلی ذیل می باشند:

 

 

1.مهارت های ادارکی

 

 

2.مهارت های انسانی

 

 

 

 

3.مهارت های فنی

 

30 اشتباه رایج مدیران

مدیران همواره در معرض چالش های گوناگون می باشند و یافتن راه حل مناسب برای گذار از بحران های کسب و کار، کلید موفقیت مدیریت و بقاء کسب و کار می باشد. اما آیا مدیران همیشه بر مشکلات فائق می آیند؟ قطعاً خیر. علت عدم موفقیت مدیران در بسیاری از موارد به اتخاذ تصمیمات اشتباه آنان مربوط می باشد، اگرچه نمی توان منکر نقش شانس و یا تأثیر محیط شد. فارغ از هر عاملی که منجر به اتخاذ تصمیمات اشتباه مدیریت و سقوط بنگاه می گردد،  بررسی عوامل شکست و کسب تجربه از آن نه تنها برای خود مدیران بلکه برای سایرین نیز حائز اهمیت است، زیرا ما هنوز شاهد بروز تکراری اشتباهات هستیم. در ادامه به حدود 30 اشتباه مدیران که حاصل بررسی عملکرد تعدادی از مهم ترین شرکت های بین المللی می باشد و در کتاب «اشتباهات و موفقیت های مدیریت» اثر هارتلی (2003) و سایر منابع به آنها اشاره شده است، خواهیم پرداخت. تعدادی از این اشتباهات در کنار نام هر شرکت در جدول 1 فهرست شده اند. قبل از ارائه جدول، نقل قولی از نویسنده این کتاب اهمیت نقش بررسی اشتباهات مدیران را بیش از پیش روشن خواهد نمود، «موفقیت به ندرت برای همیشه تداوم می یابد، اما به جدی ترین اشتباهات (نه همیشه) می توان غلبه کرد» (همان منبع، ص 11).

 

 

 

نظریه های رهبری

نظریه های رهبری

 

 

 

طبقه بندی های مختلفی برای نظریه های رهبری وجود دارد، یکی از کامل ترین این طبقه بندی ها که توسط پژوهشگران مختلف (ملک زاده، 1392 به نقل از جولیز و هیگس، 2003؛ هندی، 1982؛ پارتینگون، 2003) صورت پذیرفته است شامل 6 نظریه اصلی رهبری می باشد. این نظریه ها عبارتند از: (1) نظریه ویژگی های رهبری، (2) نظریه رفتاری یا سبک رهبری، (3) نظریه اقتضائی، (4) نظریه شایستگی رهبری، (5) نظریه هوش عاطفی و (6) نظریه رهبری کاریزماتیک. با توجه به اهمیت سه نظریه نخست که در بیشتر کتب و مقالات علمی مورد بررسی قرار گرفته اند، در ادامه این سه نظریه به تفصیل بحث شده اند.

 

تحلیل نظریه های رهبری-بخش نخست

مقدمه

 

 

مفهوم رهبری یکی از حوزه های مطالعاتی مهم سازمان محسوب می شود. در سال های اخیر، حوزه مطالعات رهبری بیش از گذشته مورد توجه پژوهشگران قرارگرفته است؛ زیرا محیط سازمان های به شدت متغیر شده و ادامه حیات سازمان در چنین شرایطی مستلزم نگاهی جدید به مفاهیم سنتی سازمان و مدیریت می باشد. به باور اکثر صاحبنظران سازمان های امروزی نه می توانند روند تغییرات را دگرگون نمایند و نه می توانند، سرعت آن را کاهش دهند، و تنها می توانند تردیدها، نوسانات و بی ثباتی ها را به فرصت هایی برای آموختن، تطابق و هم خوانی مطلوب تبدیل کنند. در این میان، یک عامل کلیدی وجود رهبران تحول گرا می باشد. با توجه به اهمیت موضوع در ادامه مکاتب مختلف رهبری که در طی 70 سال اخیر در قالب نظریه های مختلف ارائه شده اند مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته اند.

 

 

مفاهیم پایه رهبری

 

 

 

مدیران وظایف مختلفی دارند، که شامل: برنامه ریزی، سازماندهی، بسیج منابع و امکانات، هدایت و سرپرستی و کنترل می گردد (رضائیان، 1389). چهارمین وظیفه یا هدایت و سرپرستی یعنی تلاش مدیر برای ایجاد انگیزه و رغبت در زیردستان جهت دست یابی به اهداف سازمان که با ارزش های فرد و ارزش های حاکم بر جامعه در ارتباط است. وظیفه هدایت شامل سه بخش رهبری، انگیزش و ارتباطات است (رضائیان به نقل از آگروال، 1389). مهم ترین نکته در رهبری جهت دادن و نفوذ بر اعضای سازمان است. نفوذ و قدرت یک مدیر در نقش رهبر باید توسط مرئوسان پذیرفته شود تا بتواند بر افراد تحت سرپرستی نافذ و مؤثر باشد. قدرت به معنی توانایی نفوذ در دیگران و نفوذ عبارت از اعمالی است که مستقیم یا غیرمستقیم باعث تغییر در رفتار یا دیدگاه دیگران می شود (الوانی، 1391). نحوه استفاده از قدرت و نفوذ را سبک رهبری گویند (رضائیان، 1393). در ادامه مکاتب و نظریه های رهبری که برگرفته از مفاهیم پایه اشاره شده می باشند، طبقه بندی و بررسی شده اند. 

 

 

 

منابع  فارسی:

 

 

الوانی، مهدی (1391)، مدیریت عمومی، تهران: نشر نی.

 

 

 

رضائیان، علی (1389)، اصول مدیریت، تهران: سمت.