مقدمه
آینده پژوهی فرارشته ای برای درک بهتر تغییر آینده به شمار می رود. به بیان دیگر، آینده پژوهی اصول و روش های مطالعه و سپس تصمیم گیری، طرح ریزی و اقدام در زمینه علوم و فن آوری مرتبط با آینده است. بسیاری از پژوهگشران به دلیل تنوع موضوع های مطرح در آینده پژوهی، آن را حوزه ای چند رشته ای یا فرارشته ای به حساب می آورند، زیرا حوزه های موضوعی بالقوه در آینده پژوهی، از نظر تعداد با شمار پدیده های متنوع موجود در جهان برابری می نماید. از سوی دیگر، آینده پژوهی به رغم ماهیت فرارشته ای خود از ویژگی هایی برخوردار است که به ناچار آن را در زمره علوم اجتماعی قرار می دهد. علمی اجتماعی که در عین چند رشته ای بودن، وحدت آفرین می باشد. اگر چه آینده پژوهی به موضوعاتی نظیر تغییرات مبتنی بر فن آوری می پردازد (موضوعاتی که در نگاه اول چندان اجتماعی به نظر نمی رسند)، اما حتی در این قبیل پژوهش ها نیز تقریباً در اکثر مواقع، پیامدهای اجتماعی چنین تغییراتی مورد توجه قرار می گیرند. این ملزومات و پیامدها حوزه های روان شناختی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی در سطح جامعه را مدنظر قرار می دهند که به شکل وسیعی بر علم مدیریت تأثیرگذار هستند. در این نوشتار ضمن بیان پارادایم های مهم پژوهش در آینده پژوهی، پیش فرض های مدون دانش آینده پژوهی نیز ارائه شده اند.